Je kat, jouw trouwe vriend, plotseling in een vreemde toestand. Het is een angstige ervaring. Je ziet schokken, ongecontroleerde bewegingen, misschien zelfs bewustzijnsverlies. Het kan epilepsie zijn. Epilepsie bij je poes is een aandoening die veel vragen oproept. Wat is het precies? Wat kun je doen? En hoe ga je ermee om? We duiken in de wereld van epilepsie bij katten en geven je handvatten om jouw kat de best mogelijke zorg te geven.
Wat is Epilepsie bij Poes?
Epilepsie is een neurologische aandoening. Het veroorzaakt terugkerende aanvallen. Deze aanvallen ontstaan door een tijdelijke verstoring in de elektrische activiteit van de hersenen. Het is alsof er kortsluiting ontstaat. Er zijn twee hoofdtypen epilepsie bij poezen: primaire en secundaire epilepsie.
Primaire Epilepsie (Idiopathische Epilepsie)
Bij primaire epilepsie is er geen aanwijsbare oorzaak in de hersenen. Onderzoek, zoals een MRI-scan, laat geen afwijkingen zien. Men vermoedt dat het een genetische aanleg heeft. Het komt vaker voor bij bepaalde rassen. De diagnose wordt vaak gesteld door andere oorzaken uit te sluiten. Dit type epilepsie begint meestal tussen de 6 maanden en 5 jaar.
VIDEO: Aanvallen bij katten (wat u moet weten)
Secundaire Epilepsie (Symptomatische Epilepsie)
Secundaire epilepsie heeft een aanwijsbare oorzaak. Denk aan:
- Een hersentumor
- Een infectie
- Een trauma (bijvoorbeeld na een aanrijding)
- Stofwisselingsziekten (zoals leverfalen of nierfalen)
- Vergiftiging
Het is belangrijk om de oorzaak te achterhalen. Zo kan de dierenarts de juiste behandeling starten. Dit type epilepsie kan op elke leeftijd ontstaan.
Hoe Herken je een Epileptische Aanval bij je Kat?
Een epileptische aanval kan er eng uitzien. Het is goed om te weten wat je kunt verwachten. De symptomen verschillen per kat en per type aanval. Hier zijn enkele veelvoorkomende signalen:
- Schokken en trillen: Ongecontroleerde spierbewegingen in het hele lichaam of delen ervan.
- Bewustzijnsverlies: Je kat reageert niet op je stem of aanraking.
- Omvallen: Je kat kan plotseling vallen en moeite hebben met opstaan.
- Speekselvloed: Overmatig speekselen.
- Urine en/of ontlastingverlies: Onvrijwillig verlies van urine of ontlasting.
- Verandering in gedrag: Voor, tijdens of na de aanval kan je kat anders reageren. Denk aan angst, verwarring of juist aanhankelijkheid.
- Staren: Je kat staart voor zich uit, zonder te reageren. Dit kan een teken zijn van een absence, een minder heftige vorm van epilepsie.
De duur van een aanval varieert. Meestal duurt een aanval enkele seconden tot een paar minuten. Na de aanval kan je kat verward en gedesoriënteerd zijn. Dit noemen we de post-ictale fase. Het is belangrijk om rustig te blijven en je kat niet te storen. Laat je kat herstellen.
Wat te Doen Tijdens een Epileptische Aanval bij je Kat?
Het belangrijkste is om kalm te blijven. Je kunt de aanval niet stoppen. Wel kun je jouw kat beschermen. Volg deze stappen:
- Blijf kalm: Je kat voelt jouw spanning aan. Probeer rustig te blijven.
- Zorg voor een veilige omgeving: Verwijder scherpe of gevaarlijke objecten in de buurt van je kat.
- Bescherm je kat: Voorkom dat je kat van een verhoging valt of zich bezeert.
- Raak je kat niet aan tijdens de aanval: Je kunt per ongeluk gebeten worden.
- Noteer de duur van de aanval: Dit is belangrijke informatie voor de dierenarts.
- Film de aanval (indien mogelijk): Dit helpt de dierenarts om een goede diagnose te stellen.
- Neem contact op met de dierenarts: Vooral als het de eerste aanval is, de aanval langer duurt dan 5 minuten (status epilepticus) of als de aanvallen elkaar snel opvolgen (cluster aanvallen).
Na de aanval kun je je kat troosten en geruststellen. Geef je kat de ruimte om te herstellen. Bied water aan, maar forceer je kat niet om te drinken.
Diagnose en Behandeling van Epilepsie bij Poezen
De dierenarts zal een uitgebreid onderzoek doen om de oorzaak van de aanvallen te achterhalen. Dit kan bestaan uit:
- Neurologisch onderzoek: Om de functie van het zenuwstelsel te beoordelen.
- Bloedonderzoek: Om stofwisselingsziekten en andere aandoeningen uit te sluiten.
- Urineonderzoek: Om nierproblemen en andere aandoeningen uit te sluiten.
- MRI-scan: Om de hersenen in beeld te brengen en afwijkingen op te sporen.
- Liquoronderzoek: Om hersenvocht te onderzoeken op infecties of ontstekingen.
Als de oorzaak bekend is (secundaire epilepsie), zal de behandeling zich richten op het behandelen van de onderliggende aandoening. Bij primaire epilepsie is de behandeling gericht op het verminderen van de frequentie en ernst van de aanvallen. Dit gebeurt meestal met medicatie.
Meer over dit onderwerp
Breid je begrip van Epilepsie bij je poes? Symptomen & behandeling uit met deze zorgvuldig gekozen leesstukken.
Medicatie
Er zijn verschillende medicijnen beschikbaar om epilepsie bij katten te behandelen. De meest gebruikte medicijnen zijn:
- Fenobarbital: Een veelgebruikt anti-epilepticum.
- Imepitoïne (Pexion): Een relatief nieuw anti-epilepticum met minder bijwerkingen dan fenobarbital.
Het is belangrijk om de medicatie nauwkeurig volgens voorschrift van de dierenarts te geven. Stop nooit zomaar met de medicatie. Dit kan leiden tot ernstige ontwenningsverschijnselen en meer aanvallen. Regelmatige controle bij de dierenarts is belangrijk om de medicatie aan te passen en de gezondheid van je kat te controleren.
Leven met een Kat met Epilepsie: Wat kun je Verwachten?
De diagnose epilepsie is ingrijpend. Met de juiste behandeling kan je kat een goed leven leiden. Het is belangrijk om:
- Geduldig te zijn: Het kan even duren voordat de juiste medicatie en dosering is gevonden.
- Consistent te zijn: Geef de medicatie op vaste tijden.
- Observaties bij te houden: Noteer de frequentie, duur en ernst van de aanvallen. Dit helpt de dierenarts bij het aanpassen van de behandeling.
- Een veilige omgeving te creëren: Zorg voor een rustige en voorspelbare omgeving.
- Stress te vermijden: Vermijd stressvolle situaties voor je kat.
Het leven met een kat met epilepsie vraagt aanpassingen. Je leert de signalen van je kat kennen. Je weet wat je moet doen tijdens een aanval. Je bouwt een sterke band op met je kat. Net zoals bij andere ziektes, zoals toxoplasmose, is het belangrijk de symptomen te herkennen en de juiste behandeling te starten.
Veelgestelde Vragen over Epilepsie bij Poezen
Hieronder vind je antwoorden op veelgestelde vragen over epilepsie bij katten. Mocht je je afvragen of de symptomen die je bij jouw kat ziet op epilepsie lijken of misschien op een ander probleem, lees dan eens over schildklierproblemen bij poezen, die soms vergelijkbare symptomen kunnen geven.
- Is epilepsie bij katten te genezen? Nee, epilepsie is meestal niet te genezen. Wel is het vaak goed te behandelen met medicatie.
- Wat is de levensverwachting van een kat met epilepsie? Met de juiste behandeling kan een kat met epilepsie een normale levensverwachting hebben.
- Is epilepsie erfelijk bij katten? Bij primaire epilepsie wordt een erfelijke aanleg vermoed.
- Kan ik mijn kat vaccineren als hij epilepsie heeft? Overleg dit met je dierenarts. In sommige gevallen kan vaccinatie een aanval uitlokken.
- Kan ik mijn kat laten steriliseren/castreren als hij epilepsie heeft? Ja, dit is in principe geen probleem. Overleg wel met je dierenarts over de narcose.